Plan wdrażania dostępności w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Borku Wielkopolskim.
Plan wdrażania dostępności w instytucji kultury ma na celu poprawę dostępu do kultury dla szerokiego grona uczestników wydarzeń realizowanych przez Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Borku Wielkopolskim. W planie zawarto działania, które będą podejmowane w różnych obszarach, tak aby projektowana oferta była uniwersalna i dostępna dla osób z różnymi potrzebami. Poszczególne ułatwienia będą wprowadzane etapami, w zależności od możliwości oraz pozyskiwania dofinansowań zewnętrznych. Plan będzie aktualizowany raz do roku. Został opracowany w oparciu o:
„Model Dostępnej Kultury” opracowany w ramach projektu „Kultura bez barier”
Projekt został zrealizowany przez:
● Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
● Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
● Fundację Kultury bez Barier
● Institut für Bildung und Kultur e.V i działające przy nim Kompetenzzentrum für Kulturelle Bildung im Alter und inklusive Kultur (kubia)
w ramach Działania 4.3 Współpraca ponadnarodowa Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020.
Projekt „Projektowanie uniwersalne kultury – dostępność w instytucjach kultury”, realizowany w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027, współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, w ramach Priorytetu III Dostępność i usługi dla osób z niepełnosprawnościami Działanie nr 3.3 Systemowa poprawa dostępności.
Obszary dostępności wg Modelu Dostępnej Kultury:
Widzenie – możliwość poznania ważnych informacji wizualnych pozwalających na pełne uczestnictwo w kulturze.
Słyszenie – możliwość poznania ważnych słów i dźwięków pozwalających na pełne uczestnictwo w kulturze.
Poruszanie się – możliwość dotarcia do wszystkich miejsc ważnych dla pełnego i komfortowego uczestniczenia w kulturze.
Rozumienie – możliwość zrozumienia i odebrania przekazywanych treści.
Czucie – możliwość uczestnictwa w wydarzeniu kulturalnym w warunkach dających komfort poznawczy i zapewniających poczucie bezpieczeństwa
Ponadto Model Dostępnej Kultury definiuje kolejne etapy podróży odbiorcy:
Pozyskanie informacji o dostępnej ofercie
Droga na wydarzenie
Korzystanie z oferty
Ewaluacja
Droga do domu
Zgodnie z Modelem, każdy z etapów podróży odbiorcy jest niezbędny do umożliwienia uczestnictwa w kulturze.
Przed przystąpieniem do opracowania niniejszego dokumentu odbył się spacer autodiagnostyczny, który miał na celu uwrażliwienie kadry i wskazanie punktów wymagających poprawy pod kątem dostępności.
STAN OBECNY (SIERPIEŃ 2025):
Widzenie.
Informacja o wydarzeniach najczęściej zamieszczana jest w formie plakatu w wersji elektronicznej lub drukowanej. Wykorzystywana jest strona internetowa i media społecznościowe. Nie są wykorzystywane teksty alternatywne przy grafikach. Strona internetowa umożliwia podstawowe zmiany kontrastu oraz wielkości czcionki. Strona nie została przetestowana pod kątem zgodności z WCAG 2.1. Jest możliwość rezerwacji biletów/wejściówek przez telefon.
Oznaczenia kontrastowe na schodach są uszkodzone, lub wytarte. Brak oznaczeń kontrastowych na drzwiach, budynek nie jest wyposażony w ścieżki naprowadzające. W budynku oraz przed nim brakuje czytelnych oznaczeń pomieszczeń oraz ich rozkładu w formie wizualnej i dotykowej lub głosowej.
W czasie trwania wydarzeń, nie są oferowane dodatkowe ułatwienia w formie audiodeskrypcji.
Słyszenie.
Ze względu na stosowanie w głównej mierze informacji wizualnej o wydarzeniach, informacja jest dostępna dla osób z niepełnosprawnością słuchu.
Biuro/kasa nie są wyposażone w pętle indukcyjne ułatwiające komunikację osobom korzystającym z aparatów słuchowych i implantów. Brak możliwości skorzystania z tłumacza PJM.
Akustyka pomieszczeń w budynku jest zła. Dotyczy to zarówno sali widowiskowej jak i pozostałych pomieszczeń (sala konferencyjna, pracownia, hol). Złe warunki akustyczne utrudniają uczestnictwo nawet osobom dobrze słyszącym. Pomieszczenia nie są wyposażone w pętle indukcyjne lub inne urządzenia ułatwiające słyszenie osobom korzystającym z aparatów słuchowych i implantów. Podczas wydarzeń nie korzysta się z pomocy tłumacza PJM.
Poruszanie się.
Informacja o wydarzeniach zamieszczana jest także w formie elektronicznej, stąd jest łatwo dostępna bez wychodzenia z domu. Materiały drukowane są zawieszone na różnych wysokościach, może to stanowić problem dla osób niskorosłych lub poruszających się na wózkach.
W gminie nie funkcjonuje komunikacja publiczna, poza systemem dowozów zorganizowanych przez powiat. Autobusy nie są oznaczone jako niskopodłogowe i udźwiękowione.
Bezpośrednio przy budynku znajduje się mały parking (4 miejsca) w tym jedno miejsce jest oznakowane jak miejsce dla osób z niepełnosprawnościami. Brak pionowego oznaczenia tego miejsca. W bliskim sąsiedztwie (po około 200m) znajdują się kolejne 2, ogólnodostępne i bezpłatne parkingi w tym także z wyznaczonymi miejscami dla osób z niepełnosprawnościami (ich oznakowanie jest niekompletne). Dojście ze wszystkich parkingów do budynku jest utwardzone.
Budynek jest wyposażony w rampę dla osób poruszających się na wózkach, spełniającą wymogi budowlane. Dojście do rampy nie jest oznakowane. Z rampy można dostać się do wejścia prowadzącego bezpośrednio na salę widowiskową. To wejście jest otwarte tylko w czasie wydarzeń odbywających się na sali widowiskowej.
Sale nie mają stałej widowni, jest możliwość dowolnego ustawiania krzeseł oraz udostępniania miejsca dla osób poruszających się na wózkach.
Wszystkie pomieszczenia z wyjątkiem pracowni są dostępne na jednym poziomie, w przejściach nie ma progów, drzwi są szerokie, przed i za nimi jest przestrzeń manewrowa.
W budynku znajduje się toaleta dostępna ze składanymi pochwytami, możliwym dostępem z obu stron. Lustro jest regulowane. Brak systemu awaryjnego przywołania pomocy. Drzwi trudne do samodzielnego zamknięcia na klucz.
Rozumienie.
Nie są stosowane dodatkowe ułatwienia w tym zakresie, teksty nie są tworzone w prostym języku.
Czucie.
Na dzień dzisiejszy nie ma wydzielonego miejsca do wyciszenia. Nie ma także dodatkowych ułatwień w tym zakresie. Pomieszczenia i budynek nie są oznakowane w sposób czytelny. W budynku wykorzystywane jest oświetlenie w postaci świetlówek (oświetlenie jarzeniowe), które może sprawiać wrażenie „migotania”.
Nie są przygotowywane informacje o potencjalnie nieprzyjemnych treściach (nagość, przemoc itp. podczas wydarzeń)
Uwagi ogólne.
W materiałach informacyjnych brakuje oznaczeń dotyczących obszarów dostępności wydarzeń.
PLAN:
Plan wdrażania dostępności jest swojego rodzaju drogowskazem, który wskazuje kierunki wprowadzania różnych rozwiązań w zakresie dostępności. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi i trendami, proponowane rozwiązania mają mieć charakter jak najbardziej uniwersalny. Planowane rozwiązania bardzo często będą ułatwiały odbiór kultury w różnych obszarach, a także będą także przydatne dla osób z pełną sprawnością.
Widzenie
Docelowo we wszystkich przestrzeniach M-GOK zostaną wprowadzone poprawki oświetlenia i zostanie ono wymienione na LED o barwie neutralnej. W miarę możliwości zmiany obejmą wszystkie pomieszczenia oraz hole, a także oświetlenie przed budynkiem (obszary wejść i schodów) Światło będzie miało możliwość stopniowania i dostosowania jego natężenia.
Zostanie wykonane całkowicie nowe oznakowanie na zewnątrz i wewnątrz budynku. W jego ramach na holach będą zainstalowane tablice kierunkowe, a na każdych drzwiach będzie zamontowana odpowiednia tabliczka. Oznakowanie będzie wykonane w wysokim kontraście oraz z wykorzystaniem druku wypukłego.
W miarę możliwości technicznych i finansowych, strona internetowa będzie dostosowywana do aktualnych wymogów dostępności cyfrowej.
Słyszenie
W obszarze słyszenia zaplanowane są następujące działania: Wyposażenie biura/punktu kasowego w pętlę indukcyjną. W dalszej kolejności, w ramach możliwych do pozyskania środków zewnętrznych, pętla indukcyjna może zostać zainstalowana na sali widowiskowej, a przenośne pętle indukcyjne zostaną zakupione do wykorzystania w sali konferencyjnej i pracowni artystycznej.
Równolegle będą wprowadzane zmiany w zakresie akustyki pomieszczeń M-GOK. W sali konferencyjnej i pracowni artystycznej zmiany będą polegały na powieszeniu na ścianach ozdób o cechach pochłaniających dźwięk. Sala widowiskowa będzie wymagała przeprowadzenia pomiarów i wprowadzenia odpowiednio zaprojektowanych rozwiązań, możliwych do zainstalowania przy dofinansowaniu zewnętrznym.
Poruszanie się
W toalecie dostępnej zostanie zamontowany system alarmowy, drzwi zostaną wyregulowane, a klamka oraz rygiel wymienione na łatwiejsze w obsłudze.
Miejsce parkingowe zostanie dodatkowo oznakowane, będzie rozważane także jego przesunięcie. Dzięki temu będzie zapewnione łatwiejsze poruszanie się wokół samochodu, a także dotarcie do drzwi i do podjazdu. Zostanie rozważone ponowne wyznaczenie miejsc parkingowych przy budynku, zgodnie z aktualnymi normami.
Rozumienie
Teksty redagowane przez M-GOK będą testowane pod kątem zrozumiałości za pomocą dedykowanych do tego narzędzi.
Czucie
W toalecie dostępnej zostanie zamontowany przewijak, który ułatwi korzystanie z oferty M-GOK osobom z małymi dziećmi. Dodatkowo pojawi się tam „różowa skrzyneczka”.
W zależności od możliwości lokalowych zostanie wyznaczone miejsce do wyciszenia, lub będą udostępnione do bezpłatnego wypożyczenia słuchawki wyciszające (w tym dedykowane dla dzieci).
Materiały informacyjne będą uzupełniane o informacje o treściach potencjalnie niepożądanych (np. przemoc, nagość, zagrożenie atakiem epilepsji itp.)
Oznakowanie oraz oświetlenie – zostało szczegółowo opisane w obszarze widzenia.
Uwagi ogólne.
Zostanie powołany nowy koordynator dostępności (po wcześniejszym odpowiednim przeszkoleniu).
Zespół będzie podejmował próby zakwalifikowania się do projektów rozwojowych i grantowych związanych z obszarem dostępności.
Zostanie zrealizowane pilotażowa impreza, podczas której będą testowane różnego rodzaju rozwiązania związane z dostępnością, przed ich ostatecznym wdrożeniem.
Zostanie przeprowadzona kampania edukacyjna w mediach społecznościowych informująca o wdrażaniu dostępności w M-GOK.
W ramach poprawy dostępności informacyjno-komunikacyjnej będą podejmowane próby ustawienia w przestrzeni miejskiej większej ilości tablic informacyjnych. Ponadto będą poszukiwane i wypracowywane nowe kanały promocyjne z wykorzystaniem np. parafii oraz sołectw.